არავინ იცის, ვინ და რა მიზნით ჩამოკიდა ბიუსტჰალტერები, თუმცა ამ უცნაური მოვლენის შესახებ ინფორმაცია სწრაფად გავრცელდა.
მალე ღობეზე ბიუსტჰალტერების რაოდენობამ მატება დაიწყო.
თებერვლის ერთ სუსხიან დილას, როცა ბიუსტჰალტერების რაოდენობამ 60-ს გადააჭარბა, მშვენიერი სქესის ფერადი აქსესუარები ისევე უცნაურად გაქრა, როგორც გამოჩნდა, რაც ადგილობრივ მედიას შეუმჩნეველი არ დარჩენია.
მედიაში ინფორმაციის გავრცელებისთანავე, მავთულხლართის ღობეზე ახალი ბიუსტჰალტერები გამოჩნდა და მათი რაოდენობა ყოველდღიურად იმატებდა.
2000 წლის ოქტომბერში, როცა ბიუსტჰალტერების რაოდენობამ 200-ს მიაღწია, იგივე განმეორდა - ვიღაცის უჩინარმა ხელმა მავთულხლართის ღობე საფუძვლიანად გაასუფთავა.
მეორე დღეს კი ჭრელაჭრულა ბიუსტჰალტერების ახალი ასხმულები გამოჩნდა. 2006 წელს ბიუსტჰალტერების რაოდენობამ 800-ს გადააჭარბა და კარდრონის ველზე უამრავი ტურისტი მიიზიდა.
ადგილობრივი მაცხოვრებლები ამ თავშესაქცევმა ამბავმა ძალიან გაამხიარულა. ადგილობრივი მწყემსი ჯონ ლი, რომელიც ბიუსტჰალტერების ღობის არაოფიციალურ მცველად იქცა, ამტკიცებს, რომ ღობის სიახლოვეს დატოვებული ჩანაწერების 90% პოზიტიურია და ადგილი, რომელიც მანამდე არავის აინტერესებდა, ტურისტებისთვის ერთ-ერთ მიმზიდველ ადგილად იქცა. თუმცა ისეთებიც აღმოჩნდნენ, რომლებიც ბიუსტჰალტერების ღობეს მძღოლებისთვის პოტენციურ საფრთხედ განიხილავდნენ და ამტკიცებდნენ, რომ რეგიონში მცხოვრებელი იაპონელი სტუდენტებისა თუ სხვა აზიური და აფრიკული კულტურის წარმომადგენლებისთვის ასეთ „ღირსშესანიშნაობასთან“ ახლოს ცხოვრება შეურაცხმყოფელია.
2006 წლის 28 აპრილს ადგილობრივმა საბჭომ ბიუსტჰალტერების ღობე სიმახინჯედ და მძღოლებისთვის საფრთხის შემცველად გამოაცხადა და მისი ლიკვიდაციის განკარგულება გასცა, რასაც ადგილობრივი მოსახლეობის მყისიერი პროტესტი და მსოფლიოში ყველაზე გრძელი, 7400 ცალი ბიუსტჰალტერისგან შემდგარი ჯაჭვის გაბმა მოჰყვა.