- თავისუფალი ნომერი გაქვთ? - იკითხა მოხუცმა.
სასტუმროს ახალგაზრდა თანამშრომელმა წყვილს გაუღიმა და უთხრა:
- სამწუხაროდ, ყველა ნომერი დაკავებულია, მაგრამ ღამით, წვიმაში ქუჩაში ვერ დაგტოვებთ და ჩემს ოთახს შემოგთავაზებთ. ეს, რა თქმა უნდა, ლუქსი არ არის, მაგრამ მოსვენებას შეძლებთ.
სასტუმროს კლერკის გულისხმიერებით მოხიბლულ მოხუცებს მისი შეწუხება არ სურდათ, მაგრამ მცირეოდენი ყოყმანის შემდეგ შეთავაზებას დასთანხმდნენ.
დილას მოხუცი მამაკაცი კლერკს სასტუმროს ფოიეში შეხვდა და უთხრა:
- თქვენგან ამერიკის საუკეთესო სასტუმროს მენეჯერი დადგებოდა. იქნებ, ოდესმე ავაშენო ასეთი სასტუმრო თქვენთვის.
გაოცებულმა კლერკმა მოხუცს შეხედა და ორივეს გულიანად გაეცინა.
სანამ სასტუმროს დატოვებდნენ, ცოლ-ქმარი კიდევ დიდხანს ესაუბრა ახალგაზრდას. ეგოისტებითა და არამზადებით სავსე სამყაროში ასეთ თავაზიან და გულისხმიერ ყმაწვილთან შეხვედრა მოხუცებისთვის ძალიან სასიამოვნო იყო.
ორი წელი გავიდა და კლერკს მომხდარი თითქმის დაავიწყდა, როცა მოხუცისგან წერილი მიიღო. ის ორი წლის წინანდელ ამბავს ახსენებდა და ნიუ-იორკში ჩასვლას სთხოვდა. კონვერტში, წერილთან ერთად, თვითმფრინავის ბილეთი იდო.
ნიუ-იორკში ჩასულ ახალგაზრდას მოხუცი დახვდა, რომელმაც მეხუთე ავენიუზე მიიყვანა და ახალაშენებული, თვალისმომჭრელად ლამაზი შენობა დაანახა:
- აი, სასტუმრო, რომელიც თქვენთვის ავაშენე.
- ალბათ, ხუმრობთ... - გაოცდა კლერკი.
- გარწმუნებთ, ეს ხუმრობა არ არის, - მიიღო პასუხად.
მოხუცი მამაკაცი „ასტორიას“ ქსელის სასტუმროების მეპატრონე და მილიონერი უილიამ ასტორი იყო, თვალისმომჭრელი შენობა - ამერიკის ერთ-ერთი საუკეთესო სასტუმრო „ვალდორფ-ასტორია“, ხოლო ახალგაზრდა კლერკი სასტუმროს პირველი მმართველი ჯორჯ ბოლდტი გახლდათ.