როგორი იყო იდეალური სხეულის პარამეტრები ძველი ბერძნების საზომით?

ბერძენმა სკულპტორებმა სილამაზის პროპორციები პირველად, ჩვენს წელთაღრიცხვამდე V საუკუნეში შეიმუშავეს.
მათ მიაჩნდათ, რომ სხეული იდეალურია, თუ თავი სხეულის სიმაღლის 1/7 შეადგენს, ხელის მტევანი 1/10, ფეხი 1/6, ხოლო სხეულის ცენტრი ჭიპის ხაზზე გადის.
რა თქმა უნდა, ამ პროპორციებს შეესაბამებოდა იმ დროის სილამაზის ეტალონი - სილამაზისა და სიყვარულის ქალღმერთის აფროდიტას ქანდაკება.
ცნობილია, რომ აფროდიტას ქანდაკების ავტორი პრაქსიტელი პირველი სკულპტორი იყო, რომელმაც ცოცხალ ნატურასთან იმუშავა. ქანდაკების მოდელად მან ბერძენი მეძავი ქალი ფრინა შეარჩია. ამის გამო მკრეხელობაში დასდეს ბრალი და დააპატიმრეს.
საკუთარი სიმართლის დასამტკიცებლად პრაქსიტელმა სასამართლოზე ფრინას სამოსი მოაძრო და გააშიშვლა. როცა მოსამართლეებმა ქალის უმშვენიერესი სხეული დაინახეს, გადაწყვიტეს, რომ ასეთ ლამაზ სხეულში მანკიერი სული ვერ იქნებოდა და ორივე გაამართლეს.

დღეს ბევრს მიაჩნია, რომ ძველბერძენ მზეთუნახავებს, მათ შორის - აფროდიტეს, მსხვილი წელი, პატარა მკერდი, მოკლე ფეხები და ბრტყელი თეძოები აქვთ.
ცხადია, აფროდიტას პარამეტრების მქონე მოდელს (სიმაღლე 164 სმ. 86-69-93) დღეს პოდიუმზე არავინ აუშვებდა.