- რა არის თქვენთვის სრულყოფილი ბედნიერება?
- იმ პატარ-პატარა ოცნებების ახდენა, რაც გულში მაქვს.
- ბოლოს როდის გაიცინეთ?
- აქ მოსვლამდე, უნივერსიტეტში გულიანად ვიცინე.
- ბოლოს როდის იტირეთ?
- რამდენიმე დღის წინ, ფილმის ნახვისას.
- თქვენი ხასიათის მთავარი შტრიხი?
- ვფიქრობ, რომ სამართლიანობა და ბუნებრიობა. ყოველთვის ვარ ის, რაც ვარ და ვაკეთებ იმას, რაც მიმაჩნია, რომ სამართლიანია.
- ყველაზე დიდი ნაკლი?
- ხასიათის უეცარი ცვლილება და ცოტა სიზარმაცეც.
- ყველაზე მეტად რომელ ისტორიულ ფიგურასთან აიგივებთ თავს?
- ვერც ერთთან. ჩემთვის ცოტა ხმამაღალი ნათქვამია, რომ რომელიმე ისტორიულ ფიგურას შევედარო.
- ვინ არიან თქვენი გმირები დღეს?
- ჩემი გმირები არიან რკინის ფეხებზე შემდგარი, დაჭრილი ჯარისკაცები.
- თქვენი მხატვრული გმირები?
- შარლოტა ბრონტეს „ჯეინ ეარი“.
- ყველაზე შთამბეჭდავი მოგზაურობა?
- ეს იყო თუშეთში. ამ ადგილს სხვა სამოთხე და ჩემი ასრულებული ოცნება დავარქვი.
- თვისება, რომელსაც უპირატესობას ანიჭებთ მამაკაცში?
- ძალიან ბევრი. გამოვყოფ რამდენიმეს, მაგრამ ცოტა ძველმოდურად ჟღერს. ვაჟკაცობა, ხასიათის სიმტკიცე და ერთგულება, თავისთავად.
- ქალში?
- ერთგულება, რა თქმა უნდა, და ის, რომ ქალში, სინაზე და ძლიერება ერწყმოდეს ერთმანეთს.
- საყვარელი მწერლები?
- ლუკა რაზიკაშვილი, ბავშვობიდან.
- საყვარელი კომპოზიტორი?
- ვაჟა აზარაშვილი და გია ყანჩელი.
- ფილმი?
- რეჟისორ დიმიტრი ბათიაშვილის „არასერიოზული კაცი“.
- რას მიიჩნევთ თქვენს ყველაზე დიდ მიღწევად?
- ყველაზე დიდი მიღწევა ჯერჯერობით, ალბათ, არ მაქვს და ამაზე ცოტა მოგვიანებით ვისაუბრებ, მაგრამ, ვფიქრობ, ყველა იმ ოცნების ახდენა, რომელთა ასრულებასაც ვცდილობ ხოლმე.
- რა არის თქვენთვის ყველაზე ძვირფასი?
- სიცოცხლე.
- თარიღი, რომელსაც თქვენი ცხოვრებიდან გამოტოვებდით?
- საშინლად მახსენდება 2008 წლის აგვისტოს მოვლენები, ამიტომ ამ წელს საერთოდ ამოვიღებდი ჩემი მეხსიერებიდან.
- რა არის თქვენთვის სამშობლო?
- სამშობლო ჩემთვის საქართველოა, თავისი ყველა კუთხით, ადგილით, მთით, ბარით... თუნდაც, ის მიწა, რომელზეც დავდივარ და ის ცა, რომელიც ზემოდან დაგვყურებს.
- რისი გეშინიათ ყველაზე მეტად?
- დრო რომ არ მეყოს ყველაფრის განსახორციელებლად.
- როგორ ისურვებდით სიკვდილს?
- სხვათა შორის, ბევრჯერ მიფიქრია სიკვდილზე. ალბათ, სადმე მთაში რომ ვიყო, მწვანე მინდორზე, გარშემო მინდა ბევრი გვირილა, ბევრი ყვავილი, მზე რომ ათბობდეს მიწას და ცისფერი ცა მაღლიდან დამყურებდეს.
- თუკი ოდესმე ღმერთს შეხვდებოდით, რას ისურვებდით, რომ თქვენთვის ეთქვა?
- მარიამ, შენ მიაღწიე იმას, რაც გულში გქონდა.