რატომ ერიდებიან ადამიანები 40 წლის იუბილეს აღნიშვნას?

კაცობრიობის ისტორიაში ბევრი მაგალითია, როცა ციფრმა 40-მა, რომელიც ყველა რელიგიაში ფატალურად მიიჩნევა, ადამიანებს ტანჯვა და უბედურება მოუტანა.
ამის მაგალითები ბიბლიაშიც შეიძლება მოვიძიოთ:
40 დღის შემდეგ, გარდაცვლილის სული სხეულს ტოვებს;
აღთქმულ მიწამდე მისაღწევად, ებრაელი ხალხი 40 წელი უდაბნოში დახეტიალობდა, რომელიც სიკვდილის სიმბოლოა;
მდინარე იორდანეში მონათვლის შემდე, 40 დღე დაჰყო უდაბნოში იესომაც;
40 დღე გაგრძელდა წარღვნა და უამრავი ადამიანი შეიწირა...

დიახ, ეს ბიბლიაში წერია, მაგრამ ნებისმიერ მოძღვარს რომ ჰკითხოთ, შეიძლება თუ არა 40 წლის იუბილეს აღნიშვნა, გიპასუხებთ, რომ მორწმუნე ადამიანმა ცრუ რწმენებს ყურადღება არ უნდა მიაქციოს.

საინტერესოა, როგორი დამოკიდებულება აქვთ 40 წლის იუბილესთან დაკავშირებით, სხვა რელიგიებსა თუ კულტურებში?

დავიწყოთ სახელგანთქმული ტაროს ბანქოთი, სადაც სიკვდილი ასო M-ით არის აღნიშნული. ამ ასოს კი, ებრაელთა ანბანის მიხედვით, 40 შეესაბამება.
ციფრი 40 სიკვდილის ნიშნად ითვლება იაპონიაში. უფრო სწორად არა 40, არამედ – 4. მაგრამ ნუმეროლოგიის კანონებით, ეს ერთი და იგივეა 4 + 0.

განვითარებული ტექნოლოგიების ხანაშიც კი ადამიანებს ასეთი მინიშნებების ძალიან ეშინიათ. ამიტომ არასოდეს ზეიმობენ 40 წლის იუბილეს. მეტიც, მათ ცათამბჯენებში მეოთხე სართული საერთოდ არ არსებობს. სამაგიეროდ, გერმანელები ყველა „მრგვალ თარიღს“ ზეიმობენ და ცრუ რწმენებს ყურადღებას არ აქცევენ.

ზოგი ფიქრობს, რომ 40 წლის აღნიშვნა მხოლოდ მამაკაცისთვის არის საზიანო,  ქალისთვის კი არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს.
ვიღაცა ფიქრობს, რომ იუბილეს აღნიშვნა დასაშვებია მხოლოდ უახლოესი ადამიანების გარემოცვაში, რომლებიც იუბილარს ცუდს არაფერს უსურვებენ.
ასეთი აზრები ეზოთერიკულ თეორიებს ემყარება, რომლის თანახმადაც, 40 წელი მამაკაცისთვის გარდატეხის პერიოდია და მისი ენერგეტიკა ძლიერ დასუსტებულია, ამიტომ შესაძლოა, ნებისმიერმა არაკეთილმოსურნემ „გათვალოს“.
ზოგიერთი ცრუწმენის მიხედვით კი 40 წლის მიღწევისას, ადამიანს მფარველი ანგელოზი ტოვებს და ზეციური დაცვის გარეშე რჩება.