„3-4 წლის ვიყავი, როდესაც კერვით დავინტერესდი. ბებია საკმაოდ კარგად კერავდა და თავისი საამქროც ჰქონდა. მეც ბებიას გვერდიდან არ ვშორდებოდი. ნაჭრები რომ არ მქონდა, დედის, ბებიის კაბებს დაუკითხავად ვიღებდი, ვშლიდი და სრულიად ახალ, საინტერესო ნამუშევრებს ვქმნიდი. კერვა ჩემთვის ხელოვნებაა, ის არასდროს მღლის, პირიქით“, - ამბობს დიზაინერი ნათია კაშია, რომელმაც თბილისში საკუთარი სახელოსნოს გახსნამდე ძალიან საინტერესო გზა გაიარა.