მანგუსტებისთვის მეგობრობა ყველაფერზე მაღლა დგას

ინდოეთის ნოტიო ჯუნგლებისგან განსხვავებით, აფრიკაში მანგუსტებს მშრალ და გაშლილ ადგილას უწევთ ცხოვრება. ასეთ პირობებში მანგუსტები სხვადასხვა მტაცებლებისთვის იოლ ნადავლად იქცნენ. თავის გადასარჩენად მათ სასწრაფოდ შეიცვალეს ჩვეულებები და ერთმანეთთან დამეგობრება სცადეს. მარტოხელა ღამის ცხოველებისგან ისინი დღის სოციალურ ცხოველებად იქცნენ.

უდაბნოებსა და სავანებში ისინი სოროებში ცხოვრობენ. საკვების საშოვნელად გამოსულები კი მაშინვე მტაცებლების თვალთახედვის არეში ხვდებიან. ამიტომაც მანგუსტები „გუშაგებს“ აყენებენ. სანამ გუნდი თავის საქმითაა გართული, მაღლობზე მდგომი გუშაგი არემარეს ზვერავს და საეჭვო მოძრაობის შემჩნევისთანავე განგაშს ტეხს.

ზოგჯერ, თუკი მტაცებელი ზომით პატარაა, მანგუსტები თავდაცვიდან შეტევაზე გადადიან. ბევრი მტაცებელი - მელია ანდა ტურა - ერთ გუნდად შეკრული და შემართული მანგუსტების დანახვაზე უკან იხევს. ჯგუფური შეტევით მანგუსტები გველებსაც აფრთხობენ: გავრცელებული აზრის მიუხედავად, ყველა მანგუსტს არ შეუძლია მარტო გაუმკლავდეს კობრას. ამიტომაც ისინი გველებთან ჩხუბს არ ცდილობენ, უბრალოდ, თავიანთი ტერიტორიიდან აძევებენ.

მანგუსტები სხვა ცხოველებთან და ფრინველებთანაც მეგობრობენ. კენიაში ჯუჯა მანგუსტები (Helogale parvula) მარტორქა ფრინველებს (Tockus-ის გვარის) დაუმეგობრდნენ. ისინი საკვებსაც ერთად მოიპოვებენ და მტერსაც ერთად ხვდებიან. ხშირ ბალახში მოძრაობისას მანგუსტებს გამოქცეულ კალიებსა და სხვა მწერებს მარტორქა-ფრინველები ადგილზე ხვდებიან. თუკი რატომღაც ტოკოების გუნდი ახლოს არაა, მანგუსტები შეიძლება საერთოდ არ ამოვიდნენ სოროდან, ვინაიდან მტერს ფრინველები უფრო ადრე ამჩნევენ. მარტორქა-ფრინველებმა მანგუსტებთან მეგობრობის ხათრით თავიანთ პრინციპებსაც კი უღალატეს: ჩვეულებრივ, ეს ფრინველები წყვილად ცხოვრობენ და თანამოძმეები ნაკლებად ეპიტნავებათ, მაგრამ მანგუსტების გვერდით ისინი გუნდად ყოფნას ამჯობინებენ.