უცბად ვაგონში ჩამობნელდა. მატარებელი გრძელ გვირაბში შევიდა, მაგრამ შუქი რატომღაც არ აინთო. „შეყვარებულებს ძალიან გაუმართლათ!“ - გაიფიქრა ვარნიკემ.
კუპეში სიწყნარე იყო. ყველა ელოდა გვირაბის გავლას. და აი - ყველამ შვებით ამოისუნთქა: ვაგონის ფანჯრებში ისევ მზის ნათელმა შუქმა შემოანათა.
ამ დროს ასაკიანმა ქალმა, რომელიც ფანჯარასთან იჯდა, დაიყვირა: „ჩემი ბრილიანტის გულსაბნევი! მომპარეს, როცა გვირაბს გავდიოდით!“
“ვის შეეძლო ამის გაკეთება?“ - მგზავრებმა ერთმანეთს ეჭვით შეხედეს.
- ნუ ღელავთ, გეთაყვა. - გაისმა ვარნიკეს ხმა. - მე დიდი ხანია ვიცი, ვინაა ქურდი.
როგორ შეძლო ინსპექტორმა ვარნიკემ გულსაბნევის ქურდობის პროცესის დანახვა?
