მარილი ადამიანის ორგანიზმში ელექტროლიტის როლს ასრულებს. პასუხისმგებელია ტვინის კუნთებისა და სხვა ორგანოების სრულფასოვან მუშაობაზე. ზაფხულის სიცხეში, ოფლთან ერთად, ადამიანის ორგანიზმი მარილსაც გამოყოფს. ამიტომ წყალ-მარილის ბალანსის შესანარჩუნებლად სასმელ წყალში ლიმონის წვენის ან მწიკვი მარილის ჩაყრას გვირჩევენ.
მონღოლეთის, ბურიატეთისა და ტიბეტის მთიანეთის მოსახლეობა დღემდე მიირთმევს ცხელ მარილიან ჩაის. ისინი სასმელში რძეს, ქონს ანდა კარაქს უმატებენ. ამით ჩაი ნოყიერი საკვების ფუნქციასაც იძენს. ხშირად ჩაიში დანაყილ ხორბალს ანდა ჭვავსა და სანელებლებსაც კი ყრიან. ევროპელის გადასახედიდან ეს ძალიან უცნაური შეხამებაა, მაგრამ ამგვარი ჩაი საუკუნეების მანძილზე ეხმარებოდა მომთაბარეებს მკაცრი კონტინენტური კლიმატის გადატანაში, როგორც მთებში, ისე ველზე.
ამ ხალხების კულტურაში ჩაის სმის ტრადიცია მხოლოდ ჩაით დატვირთული სავაჭრო ქარავნების სიჭარბეს არ მოუტანია, რომლებიც მათ ტერიტორიაზე გადიოდნენ. მარილიანი ჩაის თვისებები მოსახლეობისათვის სულის მხნეობის, ყურადღების კონცენტრაციის და შიმშილის დაძლევის კარგი საშუალება იყო. მით უფრო მაშინ, როცა ბუდისტ ბერებს შუადღის შემდეგ საკვების მიღება ეკრძალებოდათ.