გიტჰორნის განუმეორებელი მშვიდი ატმოსფერო და მყუდროება დასვენების შესანიშნავ პირობებს ქმნის.
გიტჰორნის ისტორია 1230 წლიდან იწყება. ქვეყნის სამხრეთიდან წამოსულმა ლტოლვილების ჯგუფმა ეს ადგილი შემთხვევით იპოვა. მათ თვალში თხის უამრავი რქა მოხვდათ, თხები კი თავის დროზე დიდმა წყალდიდობამ იმსხვერპლა. სოფლის სახელწოდებაც აქედან მოდის -Goat horns , ანუ თხის რქები.
დროთა განმავლობაში მოსახლეობამ აღმოაჩინა, რომ ამ ადგილას უამრავი ტორფია. გახარებული მცხოვრებლები ტორფს თავიანთთვის მოსახერხებელ ადგილებში დაუფიქრებლად თხრიდნენ. ამ გათხრების შედეგად გაჩენილი ორმოები თანდათან ტბებად გადაიქცა, საბოლოოდ კი შეიქმნა არხების ჯაჭვი, რომელიც სოფლისათვის ახლა გადაადგილების მთავარი საშუალებაა.
სახლები, ძირითადად, პატარა კუნძულებზეა აშენებული, რომლებიც ერთმანეთთან ხის ხიდებითაა დაკავშირებული. მათი საერთო რაოდენობა სოფელში 50-ია.
თითქმის ყველა სახლი სოფელში ჩალითაა გადახურული. ადრე მხოლოდ მდიდარ მცხოვრებლებს შეეძლოთ სახურავის კრამიტით გადახურვა, ახლა პირიქითაა - ჩალის სახურავი უფრო ძვირია.
პატარა სოფელმა პოპულარობა ტურისტებში 60-იან წლებში მოიპოვა, მას შემდეგ, რაც ჰოლანდიელმა რეჟისორმა ბერტ ჰაანსტრამ გიტჰორნში ფილმი გადაიღო.
