- ჩცდ-ში თქვენი პერსონაჟი, ბიზნესმენი ოლეგ თურაშაული ახალ სეზონშიც გამოჩნდება?
- ამის შესახებ ვერაფერს გეტყვით. ეს სცენარისტის საქმეა და როცა გადაღებებზე მეძახიან, მაშინ მივდივარ. ისე, სავსებით შესაძლებელია, აღარც გამოჩნდეს, შეიძლება ავსტრალიაშიც გაუშვან ან მოკლან კიდეც.
- როგორ ფიქრობთ, ოლეგი მაყურებელში რა ემოციას იწვევს?
- ხალხი მაჩერებს და ჩემთან ერთად ფოტოს გადაღებას მთხოვს. ან რატომ უნდა მოდიოდეს უარყოფითი ემოცია? ომი ხომ არ დამიწყია, ქალი მომეწონა და ბიზნესი ვაჩუქე.
- სხვა ახალ სერიალში ან კინოში თუ გიხილავთ?
- კინოში ძალიან იშვიათად მიღებენ. ალბათ, ეკრანზე ეფექტური არ ვარ. ძირითადად, ქასტინგებზე მეძახიან. საქართველოში არც იმდენი არტისტია, რომ არ იცოდე, ვინ ვინ არის. მსახიობი სცენაზე უნდა ნახო, თორემ ქასტინგზე შეიძლება იმ წუთებში ის განწყობა ვერ შექმნა, რაც ფილმს სჭირდება. 55 წლის კაცს ქასტინგზე რომ მეძახიან და არ იციან, ვინ ვარ, გამოდის, რომ არ ვჭირდები.
- ანუ ქასტინგზე მისვლაზე უარს ამბობთ?
- დიახ. ახლა უკვე აღარ შემიძლია იმაზე ფიქრი, დამამტკიცებენ თუ არა როლზე. კარგად იციან, ვინ ვარ და თუ ვჭირდები, ქასტინგის გარეშეც დამიძახებენ.
- თქვენს სიტყვებში გულდაწყვეტა იგრძნობა...
- უამრავი მიზეზია, რაზეც შეიძლება, გული მწყდებოდეს. ისე გავიდა ახალგაზრდობა, ოცნების როლი ვერ შევასრულე. გარდა ამისა, გულდასაწყვეტია, როცა ძვირფასი ადამიანები ამ ქვეყნიდან მიდიან. ბოლოს თეატრსა და ქვეყანას დიდი ადამიანი გამოაკლდა - გივი ბერიკაშვილი. გივი ძალიან დადებითი, მეგობრული ადამიანი იყო და მისგან ბევრის სწავლა შეიძლებოდა. თუმცა, მაინც ვიტყვი, რომ, როგორც მსახიობს, ღმერთმა გადმომხედა და გამიმართლა. ახლა ისეთ ადამიანთან ვმუშაობ, როგორიც ლევან წულაძეა. ბავშვობიდან და სტუდენტობიდან ერთად მოვდივართ და ერთმანეთის უსიტყვოდ გვესმის.
- რა არის თქვენთვის, როგორც მსახიობისთვის, ყველაზე დიდი დაფასება?
- აპლოდისმენტები და ანაზღაურება. ჩვენს ქვეყანაში კულტურა მიგდებული ძაღლივითაა. ეს შეიძლება ამ წუთას არ ჩანს, მაგრამ გავა წლები და ეს ლაფსუსი თაობებში გამოჩნდება. კულტურას სათანადო ყურადღებას არ აქცევენ. იმას არ ვამბობ, რომ როცა ქვეყანას უჭირს, ჩვენს სფეროს მილიონები უნდა მოახმარონ, მაგრამ, როგორც განათლებისა და ჯანმრთელობისთვის არ უნდა დაინანო არაფერი, ისე არ უნდა დაინანო სულიერებისთვისაც.