- თქვენს პერსონაჟზე რას ფიქრობთ?
- ჩემი პერსონაჟი უსამართლობის მსხვერპლია, თუმცა ამის მიუხედავად ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ პროფესიულად უფრო განვითარდეს. უყვარს ოჯახი, თავისი საქმე და... მოკლედ, კარგი ადამიანია.
- ჩცდ-ში მოძალადე მათესა და ჯეკოს საქმის მოგვარება გიწევთ. მათესნაირი ბიჭები ბავშვობაში რამდენად ხშირად გხვდებოდნენ?
- ჩემს ბავშვობაში მათესნაირი ბიჭი უამრავი იყო და ამას მიზეზიც ჰქონდა. წლების წინათ ქუჩაში ბევრი ცუდი რამ ხდებოდა და შესაბამისად, ბავშვები მაგალითს ქუჩიდან იღებდნენ.
- და როგორ აგვარებდით მსგავს ურთიერთობას?
- ჩხუბი მოხდებოდა, მერე უფროსები ჩაერეოდნენ და ასე გვარდებოდა სიტუაცია. კარგი იქნება, რომ ეს წარსულში დარჩეს, თუმცა, სამწუხაროდ, ასე არ ხდება. ჩხუბისა და საქმეების ქუჩაში გარკვევის მომხრე არ ვარ. მგონია, რომ მშობლებმა უნდა შეძლონ და ბავშვები იმ აგრესიას მოარიდონ, რაც ყოველდღიურ ცხოვრებაში დიდი დოზით გვხვდება. მე მჯერა მომავალი თაობის და მივიჩნევ, რომ ბევრ სწორ ნაბიჯს გადადგამენ ქვეყნის სასიკეთოდ, რადგან ისინი გაცილებით თავისუფლები, ლაღები და ჭკვიანები არიან. უფროსმა თაობამ ეს კარგად უნდა გაიაზროს, მათ გზა გაუხსნას და არა პირიქით.
- სამართალდამცველებთან როგორი დამოკიდებულება გაქვთ?
- ისინი თავის საქმეს პირნათლად ასრულებენ და ამისთვის მადლობასაც იმსახურებენ. უბრალოდ, ხანდახან ისეთი დავალების შესრულება უწევთ, რაც ადამიანებში უსამართლობის განცდას ბადებს და ეს სისტემის ბრალია. ვფიქრობ, კანონები რაღაც საკითხების მიმართ უფრო ჰუმანური უნდა გახდეს.
- პოლიციელობასა და დეტექტივობაზე ბავშვობაში არასდროს გიფიქრიათ?
- ჩემს ბავშვობაში პოლიცია კორუმპირებული იყო, არ ჰქონდა კარგი სახელი და ამის შესახებ ბავშვებს ეზოშიც გვესმოდა. ამიტომ ამის სურვილი არასდროს გამიჩნდებოდა.
- მაყურებლისგან რა ემოცია მოდის თქვენი მისამართით?
- ყველა თაობის ადამიანი მესალმება და მიღიმის, რაც სასიამოვნოა.
- პროფესია როგორ აირჩიეთ?
- 90-იან წლებში, როცა არაფერი ხდებოდა, ერთადერთი გასართობი თეატრი იყო, სადაც ხშირად დავდიოდი და ძალიან შემიყვარდა. მსახიობობაც ამიტომ გადავწყვიტე. დავამთავრე თეატრალური უნივერსიტეტი. დღეს მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობი ვარ და საკმაოდ დატვირთული რეჟიმით ვმუშაობ, რაც ძალიან მახარებს.
- ფიქრობთ, რომ გაგიმართლათ?
- კი, ასეა. ლევან წულაძის დიდი მადლობელი ვარ, რომ დასში ამიყვანა. მიმაჩნია, რომ ძალიან იღბლიანი ადამიანი ვარ, ან როგორ შეიძლება ეს არ აღვნიშნო, როცა ჩემი ასაკის უამრავი ნიჭიერი მსახიობი ვიცი, რომლებიც თეატრში არ არიან და სხვა გზით წავიდნენ.
- დღეს მხოლოდ თეატრითა და საყვარელი საქმით ხართ დაკავებული თუ ამ ყველაფერს პირადი ცხოვრებაც ახლავს?
- დაოჯახებული არ გახლავართ და ჩემს პირად ცხოვრებაშიც სერიოზული ჯერ არაფერი ხდება.
- ალბათ, პირად ცხოვრებასთან დაკავშირებულ შეკითხვებსაც ხშირად გისვამენ...
- დიახ, ასეა.
- როგორი გოგონები იქცევენ თქვენს ყურადღებას?
- ლამაზი, ენერგიული და გახსნილი გოგოები მომწონს.