ნინო ნადირაძე: ჩემი ქმარი, გუგა კუზანოვი მორჩილი პაციენტია"

ერთ ადგილას დიდხანს ჯდომა ჩემთვის ძალიან უცხოა. სამუშაო პროცესითა და საქმის კეთებით იმდენად მოცული ვარ, ჩემთვის კაბინეტისა და ბუდის მოწყობა არაფერს ნიშნავს. სახლის აშენებაშიც გუგამ ითამაშა დიდი როლი, თორემ ამასაც ვერ მოვაბამდი თავს.

ჩემთვის სიმბოლოები ბევრს არაფერს ნიშნავს. საახალწლო გადაცემას ვიღებდით. ჩემმა პროდიუსერმა მითხრა, ოთახი რაღაცით მაინც გაახალისეო და სანტა მაჩუქა. ყველაზე დიდ დროს კლინიკაში ვატარებ. 9 საათზე უკვე აქ ვარ და სახლში დაბრუნების დრო არ ვიცი. ამას წინათ გია ჯაჯანიძე იყო მოსული და რომ ნახა, რა დღეშიც ვარ, გიჟივით გაიქცა, - მაპატიე, აღარ გაგიბრაზდები, ჩემს გადაცემაში რომ ვერ მოხვალო.

სიტყვა „კაბინეტზე“ მეცინება. კლინიკა „ლანცეტის“ მთავარი ექიმი გახლავართ, მაგრამ თანამდებობა იმდენად არ მაინტერესებს, ჩემს ოთახზე ძველი აბრაა ისევ გაკრული და შიგნით მუდმივი ქაოსია. ვისაც სამუშაო ოთახი მოწყობილი და ზედმეტად დალაგებული აქვს, მგონია, რომ სულში სითბო აკლია.

ექიმი კარდიოლოგი გახლავართ. ჩემი პაციენტი უამრავი ცნობილი სახეა, მათ შორის ჩემი მეუღლე გუგაკუზანოვიც, თუმცა მხოლოდ ორჯერ იყო ჩემთან. ძალიან მორჩილი პაციენტია. ყოველთვის მიჯერებს. გუგასთან სამსახურში პროცედურის ჩასატარებლადაც ვერ ავდივარ. რამდენიმე დღის წინ ბოტოქსი სამზარეულოში გამიკეთა.

ათი სართული ათვისებული მაქვს. გამუდმებით წინ და უკან სირბილსა და მუშაობაში ვარ. მუდმივ სტრესში ყოფნა მაძლიერებს და მაგრძნობინებს, რომ ცოცხალი ვარ. სიმშვიდეში კი მგონია, რომ მოვკვდი და აღარ ვარსებობ. შესვენება არასდროს მაქვს. კლინიკას თუ გავცდი და საჭმელად ჩამოვირბინე, სამ წუთში ისე ვჭამ, ვერაფრის გემოს ვერ ვიგებ და ისევ კლინიკაში მივრბივარ.

დღის განმავლობაში გუგა თავის კლინიკაშია, მე - აქ. მას უფრო აინტერესებს ხოლმე ჩემი ამბები. მე კი ვიცი, რომ პრაგმატული ადამიანია და თავს არაფერს დაუშავებს. მას თავის საქმე აქვს, მე - ჩემი. ერთმანეთს მხოლოდ ძილის წინ ვხედავთ და ამიტომ ვცდილობთ, სამსახურებზე არ ვისაუბროთ, თუმცა ჩხუბს მაინც ვასწრებთ (იცინის).

და მაჩუქა. რამდენჯერაც კედელზე დავკიდე, იმდენჯერ სხვა კაბინეტში მომიწია გადაბარგება. ამიტომაც დევს სავარძელზე.