- რა არის თქვენთვის სრულყოფილი ბედნიერება?
- საქმე და შვილები.
- ბოლოს როდის გაიცინეთ?
- მე ყველის ვაჭარი ვარ, სულ ვიცინი.
- ბოლოს როდის იტირეთ?
- ტირილითაც ბევრს ვტირი. მაგალითად, როდესაც ტელევიზორში ვხედავ, რომ ვიღაცას უჭირს, ბავშვს სახლი არ აქვს. ზუსტად არ მახსოვს, ბოლოს როდის ვიტირე, მაგრამ იმდენად ხშირია მსგავსი ინფორმაცია, რომ, ალბათ, ახლო წარსულში.
- თქვენი ხასიათის მთავარი შტრიხი?
- ემოციურობა.
- ყველაზე დიდი ნაკლი?
- პატიება მიჭირს და მიმაჩნია, რომ ეს ნაკლია.
- ყველაზე მეტად რომელ ისტორიულ ფიგურასთან აიგივებთ თავს?
- რატომღაც, მგონია, რომ მედეასთან რაღაც კავშირი მაქვს.
- ვინ არიან თქვენი გმირები დღეს?
- ფერმერები, რადგან მათი საქმიანობა საშინლად მძიმე
ყოფილა.
- თქვენი მხატვრული გმირები?
- არ მახსენდება.
- ყველაზე შთამბეჭდავი მოგზაურობა?
- თრუსოს ხეობაში.
- თვისება, რომელსაც უპირატესობას ანიჭებთ მამაკაცში?
- არ უნდა უყვარდეს ტყუილი.
- ქალში?
- ქალშიც იგივე. დანარჩენი ყველაფერი ადამიანურია.
- საყვარელი მწერლები?
- გურამ დოჩანაშვილი.
- საყვარელი კომპოზიტორი?
- ვოლფგანგ ამადეუს მოცარტი
- ფილმი?
- „კარგი წელიწადი“.
- რას მიიჩნევთ თქვენს ყველაზე დიდ მიღწევად?
- კვლევას, რომელიც ყველის შესახებ დავიწყე: მივიწყებული სახეობების მოძებნა, აღორძინება. ეს არის ყველაზე დიდი, რაც კი ღმერთმა მაღირსა და მისიასავით მომცა.
- რა არის თქვენთვის ყველაზე ძვირფასი?
- შვილები.
- თარიღი, რომელსაც თქვენი ცხოვრებიდან გამოტოვებდით?
- არ არსებობს ასეთი თარიღი. ყოველ დღეს თავისი მნიშვნელობა აქვს.
- რა არის თქვენთვის სამშობლო?
- ყველაფერი, აბსოლუტურად ყველაფერი: საქმე, შვილები, 
ფოთოლი, მიწა, ადამიანები.
- რისი გეშინიათ ყველაზე მეტად?
- მატყუარების. მეშინია, უნებლიეთ მეც არ ჩავერთო ტყუილსა და ინტრიგებში.
- როგორ ისურვებდით სიკვდილს?
- სადმე სოფელში, ფერმაში მიმეძინოს თხასთან ერთად.
- თუკი ოდესმე შეხვდებოდით ღმერთს, რას ისურვებდით, რომ თქვენთვის ეთქვა?
- მადლობა, კარგი გოგო ხარ!
