ყველაფერი 2001 წელს, ხელოვნური საშვილოსნოს შექმნით დაიწყო.
თავდაპირველად, მეცნიერებმა ექტოგენეზის ტექნოლოგია თაგვებზე გამოსცადეს და მღრღნელების რამდენიმე ემბრიონი ხელოვნურად შექმნილ საშვილოსნოში გაზარდეს.
ამჟამად ანალოგიური ცდების ადამიანებზე ჩასატარებლად ემზადებიან.
სპეციალისტების ნაწილი ასეთ ტექნოლოგიას სასარგებლოდ მიიჩნევს, რადგან ის ამცირებს მკვდრადშობილ ჩვილთა რაოდენობას (ნაყოფი გამუდმებული კონტროლის ქვეშაა), ნაწილი კი მიიჩნევს, რომ ექტოგენეზი დედასა და შვილს შორის უწყვეტი და მარადიული კავშირის რღვევის მიზეზი გახდება.
რაც შეეხება „ხელოვნური საშვილოსნოს“ მუშაობის პრინციპს: მას გამუდმებით მიეწოდება ჟანგბადი, მნიშვნელოვანი საკვები ნივთიერებები და სანაყოფე წყლები. ემბრიონი მიერთებულია ხელოვნურ პლაცენტასთან, რომელიც აკონტროლებს სასიცოცხლო მაჩვენებლებს და ნაყოფის განვითარებას.
მეცნიერების განმარტებით, ამ ტექნოლოგიით შესაძლოა, ისარგებლონ ქალებმა, რომლებსაც ორსულობის ბოლომდე მიყვანა არ შეუძლიათ, ანუ სუროგატული დედობა ჩანაცვლდეს.
ცნობილი ფუტურისტი ზოლტან იშტვანი მიიჩნევს, რომ ზემოაღნიშნული ტექნოლოგიის პრაქტიკული გამოყენება 30 წლის შემდეგ დაიწყება. მისი თქმით, ტექნიკური ბაზა თითქმის მზადაა, თუმცა მის დანერგვას იურიდიული და ეთიკური პრობლემები უშლის ხელს.
ბიოლოგი აარატი პრასადი დარწმუნებულია, რომ ახალი ტექნოლოგია ქალის ალტერნატივა კი არა, ქალისთვის უკეთესი ალტერნატივაა.
„ისევე, როგორც საუკუნეების წინათ, ფეხმძიმობა და მშობიარობა დღესაც სიცოცხლისთვის რისკსა და საფრთხეს წარმოადგენს. ამასთანავე, უნაყოფობის მაჩვენებელი მთელ მსოფლიოში იზრდება. ასეთი ალტერნატივა კი ერთსაც და მეორესაც გამორიცხავს“, - დარწმუნებულია მეცნიერი.