12 ფოტო 60-წლიანი შუალედით - რა ხდება პლანეტაზე?

მყინვარების დნობა ყველაზე რთული პრობლემაა:

მუირის მყინვარი 1941 წელს (მარცხნივ) და 2004 წელს (მარჯვნივ)👇

გლობალური დათბობის გამო, მე -20 საუკუნის მეორე ნახევრიდან მყინვარებმა მთელს მსოფლიოში დნობა დაიწყეს. ბევრი მათგანი უკვე გაქრა, დანარჩენების არსებობას კი საფრთხე ემუქრება.

მყინვარების მდგომარეობაზე მუირის მყინვარი ალასკაში შესანიშნავად მეტყველებს. ის მდებარეობს პარკში, რომლის უდიდესი ნაწილი მე -18 საუკუნეში მთლიანად დაფარული იყო უზარმაზარი ყინულის საფარით, რომლის სიმაღლე ზოგან1200 მეტრს აღემატებოდა. თანდათანობით მყინვარმა დნობა დაიწყო და 60 წლის სხვაობით გადაღებული ფოტოები გვიჩვენებს, თუ რამდენად შეიცვალა.

მატერჰორნის მთა 1960 წლის აგვისტოში (მარცხნივ) და 2005 წლის აგვისტოში (მარჯვნივ)👇

შვეიცარიის ალპებში, მატერჰორნის მწვერვალზე თოვლი უკვე მრავალი წელია დნება, ამიტომ ის მნიშვნელოვანი ობიექტია გლობალური დათბობის შედეგების შესწავლისთვის. თოვლის საფარის დნობა ხშირად ქვის ცვენას იწვევს, რამაც შეიძლება ალპინისტები სერიოზულად დააზიანოს.

კორი კალის მყინვარი 1978 და 2011 წლებში (მარჯვნივ)👇

პერუში მდებარე კორი კალის მყინვარი შესანიშნავად აღწერს კლიმატის ცვლილებას. 70-იან წლებში მან სწრაფად დნობა იწყო და დღეს დიდი ყინულის საფარიდან პრაქტიკულად აღარაფერი დარჩა.

პერუ იმ ქვეყნების რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებიც კლიმატის ცვლილებებმა ყველაზე მეტად დააზარალა. ბოლო 35 წლის განმავლობაში მისი მყინვარების ფართობი მეხუთედით შემცირდა. ამჟამად ტროპიკული ტყეების ნახევარი განადგურებულია და აღდგენას 100 წელზე მეტი დასჭირდება.

ელგონის მთის ეროვნული პარკი 1973 წელს (მარცხნივ) და 2005 წელს (მარჯვნივ)👇

ტყის მასივების მასიური ჩეხა უამრავი ქვეყნის პრობლემაა, თანაც ეს ყოველთვის კანონიერი ქმედება არ გახლავთ. ზოგჯერ ტყეებს პლანტაციების, საძოვრების და ქალაქების გასაშენებლად ჩეხენ, ზოგჯერ ტყეებს ხანძრები და ქარიშხლები ანადგურებს, მაგრამ უმეტეს შემთხვევაში ესეც ადამიანის საქმიანობის შედეგია.

კენიის მთა 1976 წელს (მარცხნივ) და 2007 წელს (მარჯვნივ)👇

რონდონიის შტატი ბრაზილიაში 1975 წელს (მარცხნივ) და 2009 წელს (მარჯვნივ)

ტყის მასივების გაქრობა თავის მხრივ, ცხოველთა და მცენარეთა მრავალი სახეობის გადაშენებას, კლიმატის შეცვლას, ატმოსფეროში ნახშირორჟანგის რაოდენობის ზრას და ჭაობების გაჩენას იწვევს.

წყალსაცავი Elephant Butt 1994 წელს (მარცხნივ) და 2013 წელს (მარჯვნივ)👇

NASA– ს სურათები მეცნიერებს კიდევ ერთი სერიოზული ეკოლოგიური პრობლემის აღმოჩენაში დაეხმარა და წყალსატევების დაშრობა გახლავთ. ეს ძირითადად, ორ მიზეზს უკავშირდება: ადამიანის საქმიანობის დროს წყლის მოხმარების გაზრდას და კლიმატის ცვლილებას.

არგენტინა, მარ ჩიკიტას ტბა 1998 წელს (მარცხნივ) და 2011 წელს (მარჯვნივ)👇

არალის ზღვა 2000 წელს (მარცხნივ) და 2014 წელს (მარჯვნივ)👇

არალის ზღვა დიდი ხანია წყალსატევების დაშრობის სიმბოლოდ იქცა. 1960-იანი წლებიდან ზღვაში წყლის რაოდენობამ მკვეთრი შემცირება დაიწყო, ხოლო 2014 წელს ის არალკუმის უდაბნოდ იქცა.

არალის ზღვის გაქრობა გაერომ გლობალურ გარემოსდაცვით კატასტროფად შეაფასა, რაც ადამიანების ცხოვრების დონეზე, რეგიონების განვითარებასა და ბუნებრივი სისტემების მუშაობაზე უარყოფითად აისახება.