გავიალი - ნიანგის ერთადერთი სახეობა, რომელიც ადამიანს არ ერჩის

თუ ავსტრალიაში მობინადრე ქედიანი ნიანგის ნაკბენი ლომისა და ვეფხვის ნაკბენზე სამჯერ უფრო ძლიერი და მტკივნეულია, გავიალს კბენა უჭირს.

მას თავის ქალაზე 5-ჯერ ვიწრო ყბები აქვს, ბუნებრივია, ასეთი ყბებით ადამიანის დაკბენა ან შეჭმა შეუძლებელია. ცნობისთვის, გავიალმა თავისი სახელი ინდური ენიდან, სწორედ გრძელი და ვიწრო ყბების დამსახურებით მიიღო.

თუ სხვა სახეობის ნიანგები ხმელეთზე საათში 10/12 კმ. საათში სიჩქარეს ავითარებენ, გავიალს სიარული თითქმის არ შეუძლია. ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი სხვა ნიანგებზე უარესები არიან. უბრალოდ, მტაცებლები არ არიან და საკუთარი სიამოვნებისთვის ცოცხლობენ.

ვიწრო პირით ადამიანებზე და დიდ ცხოველებზე ნადირობა შეუძლებელია, სამაგიეროდ, თევზის დასაჭერად ეს იდეალური ყბის ფორმაა. გავიალები თევზს იმდენად ოსტატურად იჭერენ, რომ მეთევზეები კონკურენციის გამო, თავიდან იცილებენ.

მართალია, ჩვენს გმირს ხმელეთზე მოძრაობა უჭირს, მაგრამ წყალში თავს თევზივით გრძნობს. ნიანგების უმეტესობისგან განსხვავებით, მას შეუძლია წყალში რამდენიმე დღე დარჩეს. ქვეწარმავალი ნაპირზე მხოლოდ გასათბობად და გასამრავლებლად ამოდის.

გავიალები მხოლოდ 10 წლის შემდეგ მრავლდებიან. შეჯვარების პერიოდში მამრებს ცხვირზე დიდი „კეხი“ ამოსდის, რომლითაც დედალ გავიალებს იზიდავენ. ქვეწარმავალი კვერცხებს ნაპირის სიახლოვეს დებს. კვერცხებიდან პატარა გავიალები იჩეკებიან, რომლებსაც დედა გულმოდგინედ იცავს, თუმცა ზრდასრულ ასაკს 40-დან მხოლოდ 1 აღწევს.

დღეს ნიანგის ეს სახეობა გადაშენების პირასაა. მათზე ნადირობენ მეთევზეები, ექიმბაშები და ყველა, ვისაც ნადირობა არ ეზარება. როგორც ჩანს, საშიშ ნიანგად ყოფნა ბევრად უფრო მოგებიანია.

ესეც საინტერესოა:

ახალი კვლევა: ნიანგებს შეჯვარების გარეშე გამრავლება შეუძლიათ