10 უცნაური ფაქტი ანტიკური რომის ტუალეტების შესახებ

ტუალეტში იდგა გრძელი ქვის სკამები, ზედა და წინა ფასადზე ხვრელებით. ტუალეტის ვიზიტორებს შორის ტიხრები არ იყო, ამიტომ გასაკვირი არ არის, რომ დროს უქმად არ კარგავდნენ და საჭირბოროტო საკითხებს განიხილავდნენ.

თუ ზედა ხვრელებთან დაკავშირებით ყველაფერი გასაგებია, სრულიად გაუგებარია, რა როლს ასრულებდნენ წინა ფასადის ხვრელები. როგორც გაირკვა, იმის გამო, რომ ტუალეტის ქაღალდი ჯერ კიდევ არ არსებობდა, რომაელები ამ ხვრელს თავის მოსაწესრიგებლად იყენებდნენ. უფრო კონკრეტულად კი იღებდნენ ღრუბელს, ამაგრებდნენ ჯოხზე და წყალში ასველებდნენ. პროცედურის დასრულების შემდეგ, ღრუბელს აგდებდნენ, ხოლო ჯოხს შემდეგ ვიზიტორს უტოვებდნენ.

სხვათა შორის, რომაული ტუალეტი მოსაწყენი ადგილი არ იყო. ოთახის კედლები მოჩუქურთმებული და ქანდაკებებით მორთული იყო. ტუალეტით სარგებლობისთვის დაწესებული იყო გარკვეული გადასახადი, ამიტომ ღარიბები ამ ადგილს იშვიათად სტუმრობდნენ.

როდესაც იმპერატორმა ვესპასიანემ ხაზინის შესავსებად, შარდის გადასახადი შემოიღო, ბევრმა ვერ გაუგო, მაგრამ მისი წინადადება ეფექტური აღმოჩნდა და გამოთქმა, რომ ფულს სუნი არ აქვს, ფრთიანი გახდა.

ზოგიერთ ტუალეტში სპეციალური გათბობის სისტემაც კი იყო, რომელსაც ჰიპოკაუსტი უწოდეს.

სართულებიან შენობებში ტუალეტები სხვა პრინციპით იყო მოწყობილი. ოთახში მთელი ღამის განმავლობაში ედგათ ქოთანი, რომლელსაც დილას ქვედა სართულზე მდებარე თიხის ჭურჭელში ცლიდნენ.

ზოგიერთები ქვედა სართულზე ჩასვლით თავს არ იწუხებდნენ და ქოთნის შიგთავსს პირდაპირ ფანჯრიდან ასხამდნენ, რისთვისაც მოგვიანებით ჯარიმა დაწესდა.

IV საუკუნეში, დიოკლეტიანეს მმართველობის დროს, რომში 144 საზოგადოებრივი ტუალეტი იყო. თუ ამას მოსახლეობის რაოდენობის შევადარებთ, თანამედროვე ქალაქები ამ დონეს ვერასოდეს მიაღწევენ!

შეიძლება დაუჯერებლად ჟღერდეს, მაგრამ რომის ტუალეტების თემას უამრავი სამეცნიერო ნაშრომი ეძღვნება და ისტორიკოსებს ეს საკითხი ძალიან აინტერესებთ.